Το Ισραήλ είναι μία ιδιαίτερη χώρα. Βρίσκεται στο επίκεντρο εδώ και χρόνια λόγω των πολιτικών αποφάσεων της κυβέρνησής του με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα κάποιο μούδιασμα στο να την επισκεφθεί κάποιος. Η αλήθεια είναι ότι ούτε εγώ είχα αυτή τη χώρα στην ταξιδιωτική μου λίστα μέχρι που γνώρισα παιδιά από το Ισραήλ, μίλησα με φίλους που είχαν ήδη πάει εκεί αλλά και λόγω της διαφήμισης του "προχωρημένου" Τελ Αβίβ. Όλα όσα συσσωρεύονταν στο μυαλό μου τα τελευταία δύο χρόνια μου δημιούργησαν την περιέργεια να ανακαλύψω τη χώρα από κοντά.
Διαβάζοντας λίγο την πρόσφατη ιστορία και τις πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ετών καταλαβαίνει κανείς πολύ καλύτερα όσα θα δει εκεί. Για εμένα προσωπικά ήταν ένα πολύ ιδιαίτερο ταξίδι που με γέμισε εικόνες, ερωτηματικά, πληροφορίες και σκέψεις.
Τι μου έκανε εντύπωση;
- Οι βιβλιοθήκες δρόμου στο Τελ Αβίβ. Προχωράς και βλέπεις ένα καρότσι γεμάτο με βιβλία. Στο δρόμο, στην παραλία, στους σταθμούς του προαστιακού, με το που φτάνεις στο αεροδρόμιο. Ελεύθερα βιβλία σχεδόν παντού.
- Όταν κυκλοφορείς στους δρόμους του Τελ Αβιβ βλέπεις παντού στρατιώτες. Στα λεωφορεία, να περπατάνε στους δρόμους, να κάθονται για καφέ, να βγάζουν σελφις στην αγορά (!) και να είναι κανονικά οπλισμένοι. Οι Ισραηλινοί πάνε υποχρεωτικά στρατό για 2,5 χρόνια περίπου, τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες και θεωρείται κομμάτι της υποχρεωτικής τους εκπαίδευσης. Το 1965, οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας τιμήθηκαν με το Βραβείο του Ισραήλ για τη συμβολή τους στην εκπαίδευση.
Οι στρατιωτικές δυνάμεις δεν είναι ορατές μόνο στο δρόμο αλλά και στον αέρα. Πολεμικά αεροσκάφη και ελικόπτερα πετάνε συνεχώς. Όχι ότι ενοχλούν αλλά το μάτι σου τα ξεχωρίζει.
- Η είσοδος στα τρένα, στα μαγαζιά και στα εμπορικά κέντρα γίνεται μετά από έλεγχο στην είσοδο από κάποιο στρατιώτη ή σεκιούριτι ο οποίος θα σου ψάξει την τσάντα. Εμάς σε είσοδο του προαστιακού τους μας ρώτησαν: "έχετε όπλο πάνω σας;" ομολογουμένως ερώτηση που δεν μου είχαν ξανακάνει ποτέ. Οι στρατιώτες ωστόσο στην πόλη κυκλοφορούν κανονικά με τις στολές τους και τα όπλα τους.
- Η είσοδος στα τρένα, στα μαγαζιά και στα εμπορικά κέντρα γίνεται μετά από έλεγχο στην είσοδο από κάποιο στρατιώτη ή σεκιούριτι ο οποίος θα σου ψάξει την τσάντα. Εμάς σε είσοδο του προαστιακού τους μας ρώτησαν: "έχετε όπλο πάνω σας;" ομολογουμένως ερώτηση που δεν μου είχαν ξανακάνει ποτέ. Οι στρατιώτες ωστόσο στην πόλη κυκλοφορούν κανονικά με τις στολές τους και τα όπλα τους.
- Λένε πως το Τελ Αβίβ είναι σαν τη Νέα Υόρκη. Όντως μερικές γειτονιές της πόλης έχουν τόσο υπέροχα μαγαζιά όσο αρμόζουν σε μία υπερανεπτυγμένη κοινωνία. Για παράδειγμα στη γειτονιά Neve Tsedek θα δεις υπέροχες γκαλερί με έργα τέχνης που εντυπωσιάζουν. Η Florentine είναι η must see γειτονιά για βραδινή έξοδο. Εκεί τα μπαρ και τα εστιατόρια θυμίζουν Soho, είναι αλήθεια. Το ίδιο και οι τιμές.
- Δεν πίστευα ότι θα έβρισκα το καλύτερο παγωτό που έχω δοκιμάσει έως τώρα στο Τελ Αβίβ. Τοπ παγωτατζίδικο το Anita βρίσκεται μόνο στο Τελ Αβίβ και έχει υπέροχες γεύσεις (όπως μπανάνα με χουρμά και αλατισμένο κάσιους). Άλλο επίπεδο!!
- Μπορεί να έχουν όλα τα αμερικάνικα σνακς και McDonalds αλλά όχι Starbucks στη χώρα.
- Από τις πιο έντονες εμπειρίες που ζήσαμε στο Ισραήλ είναι η επίσκεψη στην Ιερουσαλήμ. Δεν πας Ισραήλ χωρίς να την δεις. Η παλιά πόλη είναι "χωρισμένη" σε τέσσερις γειτονιές: την χριστιανική, την αρμένικη, την μουσουλμανική και την εβραϊκή. Σε κάθε μία από αυτές βρίσκεται ο αντίστοιχος ναός της θρησκείας τους. Ο Πανάγιος Τάφος -ένα από τα ιερότερα μέρη της χριστιανοσύνης- στην χριστιανική γειτονιά, το Τείχος των Δακρύων (ή Δυτικό Τείχος) στην εβραϊκή, ο Θόλος του Βράχου (Dome of the Rock) στην Μουσουλμανική.
Εδώ θα δεις - εκτός από τους εκατομμύρια τουρίστες- ανθρώπους διαφόρων θρησκευτικών πεποιθήσεων να συνυπάρχουν αρμονικά Είναι ένα υπέροχο μείγμα ανθρώπων, θρησκειών, γλωσσών και πολιτισμών, κάτι σαν τον βιβλικό Πύργο της Βαβέλ! Πολύ δυνατή εμπειρία.
- Μπορείς να νοικιάσεις αυτοκίνητο εύκολα με το ευρωπαϊκό δίπλωμα οδήγησης -καλύτερα να είναι το καινούργιο που μοιάζει με πιστωτική κάρτα. Διόδια δεν υπάρχουν στο δρόμο αλλά υπάρχουν checkpoints. Με στρατιώτες που θα σε κοιτάξουν διερευνητικά και ίσως σε ρωτήσουν την εθνικότητά σου - πριν σε αφήσουν -πολύ εύκολα- να περάσεις.
- Και μιλώντας για roadtrip οι δρόμοι του Ισραήλ είναι πολύ καινούργιοι και εύκολοι στην οδήγηση.
- Ημέρες αργίας είναι η Παρασκευή και το Σάββατο (Shabbat). Τα μαγαζιά κλείνουν από το απόγευμα της Παρασκευής και παραμένουν κλειστά όλο το Σάββατο. Η Κυριακή είναι σαν μία κανονική καθημερινή.
- Σχεδόν όλοι στο Τελ Αβιβ μετακινούνται με ηλεκτρικά ποδήλατα ή ηλεκτρικά πατίνια. Τέλειο!
- Δεν χρειάζεσαι VISA για να πας στο Ισραήλ. Μπορείς να παραμείνεις στη χώρα μέχρι και τρεις μήνες. Επειδή όμως η επίσκεψή σου εκεί μπορεί να σου προκαλέσει πρόβλημα σε πιθανή επίσκεψη σε άλλη χώρα, γι' αυτόν το λόγο οι αρχές δεν σου σφραγίζουν το διαβατήριο.
Με μία μικρή έρευνα οι χώρες που δεν επιτρέπουν την είσοδο σε όσους έχουν ταξιδέψει στο Ισραήλ: Ιράν, Κουβέιτ, Λίβανος, Λιβύη, Σαουδική Αραβία, Σουδάν, Συρία και Υεμένη ενώ 16 χώρες δεν επιτρέπουν την είσοδο σε Ισραηλινούς υπηκόους.
0 σχόλια